De persberichten van Pharming draaien al jaren om twee thema’s. Het eerste
betreft uitstel van goedkeuring van stermedicijn Rhucin/Ruconest, een middel
tegen een zeldzame, maar ernstige zwellingsziekte. Het tweede gaat om
financiering.

Na vele jaren vertraging werd het medicijn eindelijk goedgekeurd in Europa. De
concurrentie had in de tussentijd echter niet stilgezeten. Pharming vecht nu
om marktaandeel te verwerven binnen een kleine nichemarkt. Verkopen komen
dus moeizaam op gang.

In de lucratieve Amerikaanse markt is het medicijn zelfs helemaal nog niet
goedgekeurd. Integendeel, de zoveelste vertraging werd onlangs gemeld.

Geldpers voor verliezen

Het tweede terugkomend nieuwsthema heeft met de vertragingen te maken.
Pharming moet door het uitblijven van omzet telkens op zoek naar
financiering. Soms in de vorm van peperdure leningen met goodies als gratis
warrants. Meestal zorgen de emissies echter voor zuurstof, waarbij Pharming
aandelen tegen korting bijdrukt voor grotere beleggers.

In de laatste tien jaar is daarmee het aantal uitstaande aandelen toegenomen
van enkele tientallen miljoenen tot een kleine 700 miljoen. Op moment van
schrijven dan. Wie verwacht dat de beurswaarde daarmee geëxplodeerd is, komt
bedrogen uit. Pharming kost op de beurs zo’n vijftien miljoen euro.

Gouden bergen

Het is begrijpelijk dat beleggers schuldigen zoeken. Een voor de hand liggende
zondebok is Sijmen de Vries, de topman van de onderneming. Hij verdient enig
clementie, want veel meer dan puinruimen - veroorzaakt door zijn voorganger
Francis Pinto - zat er niet in voor hem. Pinto bleef beleggers gouden bergen
beloven, waarschijnlijk tegen beter weten in. Voor zijn opvolger resteerde
een vrijwel onhaalbare klus.

Maar beleggers hebben ook een eigen verantwoordelijkheid. Het is onverstandig
een groot deel van de beleggingsportefeuille te laten bestaan uit een
bedrijf als Pharming. Beleggen in biotechnologie is per definitie zeer
riskant. De meeste kleine ondernemingen in deze sector gaan roemloos ten
onder, nadat een medicijn onvoldoende werkzaam blijkt, of zelfs gevaarlijk.

Veelal is de financiering niet op orde, zodat de biotechnologiebedrijven de
tijd niet hebben om een medicijn door de jarenlange test- en
goedkeuringsprocedures te loodsen.

Pharming: einde oefening

Gedwongen door een geldgebrek, lijkt Pharming het hoofd in de schoot te hebben
geworpen. Het laat “strategische opties” onderzoeken. In gewone mensentaal:
graag even bellen, over de prijs worden we het wel eens, zolang we onze baan
maar mogen houden.

De koers van Pharming is in een jaar gedaald van twaalf naar twee cent.
Serieuze beleggers zagen dus hun voorzichtigheid bevestigd. Gokkers hebben
hun vingers verbrand. Hoogstwaarschijnlijk niet voor het eerst.

Helaas ook niet voor het laatst. Want degenen die nog niet al hun geld er
doorheen hebben gejaagd, zullen de twee cent als een buitenkansje zien en
flink extra inslaan. Met de ijdele hoop de opgelopen verliezen te kunnen
wegwerken.

Gokken blijft een verslaving.

Errol Keyner is adjunct-directeur bij de Vereniging van Effectenbezitters
(VEB), maar schrijft dit artikel op persoonlijke titel. De auteur bezit geen
aandelen Pharming.

Lees ook:

Meer analyses van Errol Keyner

Volg de markten op Z24 Beurs

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl